Wat is er veel veranderd in slechts één jaar. Er staat nu een school van stenen, twee gebouwen met elk twee lokalen voor Primary 1 t/m 4. Compleet met schoolbanken, een bureau voor de onderwijzer en een schoolbord. Een complete lagere school bestaat hier uit 7 klassen, Primary 1 t/m 7. Een extra gebouw met nog drie lokalen staat dus boven aan het verlanglijstje.
De Nursery, de kleuterschool heeft nu 3 klassen. Hiervoor wordt nog de oude constructie van houten palen en ijzeren golfplaten, achter het huis gebruikt. Ooit moet hier ook nog een extra gebouw met 3 lokalen gebouwd worden.
Echt indrukwekkend is hoe hard er gewerkt wordt om goed onderwijs te geven. De Golden Hill Academy moet de beste school van Mutoto en omstreken worden.
Er wordt aandacht geschonken aan de manier van lesgeven, dus niet meer met een stok tikken uitdelen, maar positieve benadering van kinderen. Onderwijzers worden getraind met behulp van de Stoplicht methode. Ook is er extra begeleiding van buitenaf. Helen, een doorgewinterde onderwijzeres van bijna 60 jaar en ook lid van het bestuur van Mother’s Heart komt elke zaterdag helemaal hierheen, achterop de boda boda voor het geven extra leeslessen op fonetische wijze.
Ook onderwijzers worden uitgenodigd om er bij te komen zitten en hiervan te leren. Moses, een bevlogen onderwijzer van een andere school komt ook op de zaterdag om de onderwijzers en de hoofdmeester te coachen. Hij staat ook hier voor de klas om er achter te komen wat het niveau van de kinderen is. Hij vertelt mij dat hij onder de indruk is van de Golden Hill Academy. Zeker voor een privé school die net gestart is.
Het is van groot belang dat kinderen hier goed Engels leren lezen, schrijven en spreken. De kwaliteit van een school wordt hieraan afgelezen. Zo als bij ons de Cito-toets. Zeker in deze arme community is dit heel belangrijk. Een groot deel van de ouders is analfabeet en kunnen ook weinig tot geen Engels spreken. Zij meten de kwaliteit van het onderwijs af aan hoe goed hun kind Engels kan. Daar scoor je als school in Uganda mee. Als de school eenmaal een goede naam heeft zullen er meer ouders hun kinderen naar deze privé school sturen.
Ik zie ook echt het verschil met vorig jaar. De onderwijzers hoeven zelden hun stem te verheffen en ik zie gelukkig geen stokjes meer om tikken uit te delen. En het allerbelangrijkste is dat de kinderen graag naar school komen.
Kate, de vrouw van Jeremiah, stuurt de school nu aan. Daarnaast volgt zij ook nog een opleiding tot social worker. Ze is net door het derde jaar heen en had de beste cijfers van haar klas. Topvrouw!
Goed om met eigen ogen te zien dat al het geld dat is gedoneerd op de juiste manier besteed is. Heel veel dank aan iedereen die bijgedragen. Mede dankzij jullie krijgen deze kinderen de kans op een betere toekomst.
Het hoogtepunt van afgelopen week was de komst van Willem, mijn geweldige broer en zijn al even geweldige collega Ernie van Onlangs. Wat een topmannen! Ten eerste was het natuurlijk ongelofelijk leuk om hen hier alles te laten zien. Kate, Jeremiah, de school, de kinderen, de onderwijzers. Maar ook om hen te laten meemaken hoe het dagelijks leven in een dorp in Uganda is. En dat is wel even anders dan thuis...echt back to basic. Geen stromend water, geen toilet, geen douche, geen koelkast voor een koud biertje. De schoonheid van het land, de ongelofelijk hartverwarmende mensen, maar ook de confrontatie met een land in armoede.
De belangrijkste reden waarom zij naar de Golden Hill zijn gekomen zijn is de schenking van een compleet Solar systeem aan Mother’s Heart Uganda. De hele school heeft nu licht! En ook het huis van Kate en Jeremiah is aangesloten op dit systeem. Kate heeft nu zelfs een elektrisch kookplaatje. Niet meer de hele dag op de houtskoolstoof hoeven koken. Wij kunnen ons niet eens voorstellen hoeveel ‘verlichting’ dit geeft in haar dagelijks bestaan.
Ernie gaat nog een kleine documentaire maken over het Solar project. Zodra die klaar is komt hij op de website.
Natuurlijk was er ook tijd voor uitstapjes. Tenslotte kwamen de twee mzungu's met een dikke auto hierheen. We zijn wezen eten bij de broer van Jeremiah, die woont vlakbij in Mbale. Maar ook bij de moeder van Kate, die woont op drie uur rijden. Eerste uur over een asfaltweg en vervolgens nog ruim 2 uur over onverharde wegen. Het bezoek aan de waterval duurde ongewild ook wat langer, de 4x 4 belande in de greppel en het duurde ruim twee uur voor die met hulp van lokale mannen en de enorme energie van Ernie er weer uit was. Ook een bezoek aan de oorsprong van de Nijl, ook niet naast de deur, mocht niet ontbreken.
Afgelopen vrijdag was er een feestje! Het 2-jarig bestaan van de Golden Hill moest gevierd worden. Jeremiah is druk geweest met het uitnodigen van zoveel mogelijk belangrijke personen die werken bij overheid, gemeente en onderwijs. Ook een groot deel van de ouders is gekomen. Diverse mensen uit het dorp en familie hebben allemaal een steentje bijgedragen. De partytenten, stoelen, muziek en een deel van het eten is geschonken. Een aantal vrouwen uit het dorp hebben met elkaar het eten voor 200 man en 80 kinderen gemaakt op een houtvuurtje. Dat is nog eens een catering.
Wij drietjes waren eregasten op het feest en mochten vooraan zitten in comfortabele stoelen met voor ons neus de bureautjes uit de school. Willem werd gebombardeerd tot ambassadeur van Holland en ik ben de project coördinator afdeling Holland. Wat een spektakel. Met veel en vooral ellenlange toespraken. Maar ook zang en dans tussendoor. Geweldig om dit ook een keer meegemaakt te hebben.
Reis mee, we gaan op visite bij de Karomojong