top of page

Een dag op de Golden Hill

Foto van schrijver: Marja PootMarja Poot

Om half 7 komt de zon op. Ik word meestal wakker omdat Jeremiah het grote hangslot van de stalen voordeur losmaakt, wat niet geheel geruisloos gaat. Ik blijf nog even liggen, luisterend naar de vogels, de haan, het loeien van de buurkoe en de stemmen van de kinderen die al vroeg naar school komen. Rond 7 uur hoor ik Kate bezig met de waterketel en is het tijd om op te staan.

Tijd voor kop thee en ontbijt. Dat is meestal spaghetti, met een gesnipperd uitje en een groene paprika of stukjes wortel. Soms ook 2 witte boterhammen met een geklutst ei. En op zondagochtend pannenkoeken.




Rond half 8 zit ik met Jeremiah of Kate voor het huis op een bankje en begroet alle kinderen die naar school komen. Soms komt er een ouder mee die dan op het bankje erbij komt zitten. Dan volgt een uitgebreide begroeting om uiteindelijk over te gaan op de reden waarom de ouder komt, namelijk om schoolgeld te betalen. Geen enkele ouder betaald dit bedrag in één keer, altijd maar een klein deel. En daar blijft het meestal bij. Er zijn er maar weinig die aan het eind van het kwartaal het volledige schoolgeld hebben betaald. Kosten voor één kwartaal zijn maar 11 euro per kind, dat is ongeveer 0,10 cent per dag!




Hierna help ik Kate met de voortdurend aanwezige afwas. De keukenunit is ge-update. Dat krom staan tijdens de afwas hou ik echt niet vol. Water halen is hier ook dagelijkse kost. Gelukkig doet de waterkraan hier boven op de heuvel het weer. En dankzij de regen zijn de watertanks ook goed gevuld.


Wat daarna volgt wisselt per dag. Soms ga ik in een klas er bij zitten, gewoon om te zien hoe dit gaat. Ik heb ook al een keer een leesles gegeven voor Primary 3 en een rekenles aan Primary 4 gegeven met behulp van de kleine tablets, die Ryan, de vrijwilliger uit Seattle vorig jaar gegeven heeft. Hier staan leuke apps voor kinderen op. Best leuk voor een keer, maar niet voor iedere dag.



Andere dagen ga ik naar de Mbale, mee met Jeremiah om boodschappen te doen op de centrale markt of om een cappuchino te drinken bij Endiro. Ik ben ook al een keer wezen zwemmen in het zwembad van Hotel Mount Elgon, gelegen in de betere buitenwijken van Mbale. Deze week ook samen met Kate naar Bududa geweest, een ander district, waar we een vriendin van haar bezocht hebben.


Eind van de middag is het tijd voor weer een afwas, want ook voor de lunch wordt er gekookt. En in grote hoeveelheden, want ook alle onderwijzers (7) krijgen een lunch geserveerd. Daarnaast zijn er altijd mensen die hier langskomen die ook mee eten, dat mag je hier niet weigeren. En de mannen die stenen maken voor de school krijgen ook te eten. Daarnaast geeft Kate ook nog steeds eten aan twee broertjes die van ver komen en dus niet naar huis kunnen tussen de middag. Niet dat het zo is dat alle kinderen thuis iets krijgen, in de meeste gevallen is er niets voor tussen de middag. Armoede is groot hier, veel grote gezinnen met weinig of geen inkomen.


Om de dag doen we de was. Uiteraard alles met de hand, schrobben met borstel en zeep, uitwringen en ophangen. Het is bijna nooit in één dag droog, dus nat afhalen in een teil en de volgende ochtend weer ophangen. Ook één van mijn vaste taken nu.


Om half 7 wordt het weer donker en dan zitten we binnen in de kamer. Joseph en Jesse zijn met name in de avond zeer luidruchtig aanwezig. Rond een uur of acht diner. Dat bestaat afwisselend uit rijst met bonen, aardappels met bonen of doperwten, matoke met g-nut saus of spaghetti. En altijd een heerlijke avocado toe. Tussendoor is er vers vruchtensap en mango’s of bananen. Weinig variatie en heel eenvoudig, maar zeker gezond en voedzaam.


Rond een uur of negen ga ik ‘douchen’ met een emmer vol warm water en een bekertje. Daarna tijd om mijn blog bij te werken, online gaan voor internet of WhatsApp of een boek te lezen.


Zaterdag uitstapje met de familie naar een soort van braderie in het oude stadion van Mbale.


Comments


© 2019 made by Marja Poot

  • Facebook Social Icon
  • YouTube Social  Icon
bottom of page