Hier in Namibie kon ik de berichten over het Corona virus volgen, maar Europa en Nederland leken ver weg. In Afrika was niets aan de hand, tot rond half maart ook hier vrij plotseling vergaande maatregelen werden getroffen. En die volgden elkaar snel op. Eerst dacht ik nog gewoon hier nog een aantal weken op de farm te blijven, maar dat leek toch geen goed idee. De verwachting is dat het virus ook hier zal escaleren en ik dan wellicht voor veel langere tijd hier ‘vast’ zou komen te zitten. De ambassade gaf ook het dringend advies zo spoedig mogelijk naar huis te vliegen.
Ik heb een paar dagen geleden nog ticket kunnen bemachtigen voor 25 maart van Windhoek via Angola naar Amsterdam, nog voor een normale prijs van 425 euro. Een ticket voor zaterdag a.s. kost nu 3145 euro. Schandalig! Aangezien Angola nu ook maatregelen neemt is het afwachten of deze twee vluchten nog toestemming krijgen. Inmiddels heb ik de bevestiging van de KLM dat ik op donderdag 26 maart naar Amsterdam kan vliegen.
COVID-19 UPDATE NAMIBIA- KLM 18/03/2020
KL575 24/3 AMS-WDH is not confirmed, we try to get approval from authorities to operate KL576 25/3 WDH-AMS is not confirmed, we try to get approval from authorities to operate
Beyond the 25th of March all flights will be cancelled between AMS - WDH and KLM will revert to 3x weekly flights between Johannesburg and Amsterdam (and vice versa) for the foreseeable future.
Dutch/EU and Namibian travellers please call +27102050101 to (re)book their flights or for inquiries. Do not contact the Consulate for individual travel queries.
Ik ben 27 februari doorgereisd naar een farm in het Noorden van Namibië, ongeveer 250 km vanaf Windhoek, op 45 minuten rijden van Otjiwarongo. Het is wederom een farm in the middle of nowhere. De droogte heeft hier ook zijn sporen achtergelaten. Veel vee is dood gegaan. Maar ook veel wild, de warthogs hebben het maar amper overleefd. Er zijn nu nog maar 25 koeien over. Echter hier heeft het de afgelopen tijd meer geregend en alles ziet nu groen. Sterker nog, sinds ik hier ben aangekomen heeft het bijna 2 dagen aan één stuk geregend. Ongebruikelijk, maar zeer welkom uiteraard. Ik ben de eerste workawayer hier en volgende week komt Wiebke, een andere workawayer uit Duitsland.
Ik ga naar een cattle auction in Otjiwarongo. Hier is wekelijks een veiling. Deze week met veel jonge kalveren, die in groepjes van 8 á 10 worden verkocht. We kopen er totaal 59! Te veel voor in de aanhanger, dus er moet een truck geregeld worden. Boodschappen moet je in Namibië zelf doen, maar koeien worden thuisbezorgd.
De 58 kalveren moeten worden gevaccineerd en een vitamineshot krijgen en geoormerkt en gebrandmerkt worden. Dat gaat er heftig aan toe. Eerst moeten ze bijeen gedreven worden, wat niet in één keer lukt, als er één gaat rennen dan gaan ze allemaal en rennen doen ze en dan uiteraard de verkeerde kant op. Maar door steeds een klein groepje in de kraal te drijven hebben we ze uiteindelijk allemaal.
Wat een enorme kracht hebben deze beesten en wat maken zij enorme sprongen als ze bang zijn of in het nauw gedreven worden. En dat worden ze. Ze worden vanuit de kraal in een smalle gang gedreven, aan het eind van die gang worden ze een voor een in de behandelbox gedreven ze vast gezet worden met hun kop tussen twee enorme schijven. De koe komt meestal met een enorme vaart naar voren, omdat ze denkt daar de vrijheid te zien en precies op dat moment sluit de voorkant zich met een enorme klap en dan zit de kop er net doorheen, zodat de koe geen kant meer op kan. Het geeft zo’n harde klap dat ik bij de eerste koe dacht dat ie onthoofd werd, een soort van guillotine-effect.
Vandaag gaan we vaccineren. Met een enorme injectienaald uiteraard, een soort van schietpistool, die je met kracht in de hals van de koe stoot. Bij sommige koeien lijkt het pijn te doen, terwijl anderen geen krimp geven. Het zijn net mensen.
Ik weet nu hoe ik houtskool moet maken in een ‘Kiln’ (houtskoolbrander).
We gaan een kijkje nemen in het veld waar de kilns staan. De werkers hebben de afgelopen tijd een voorraad hout gekapt. Eerst alleen met een bijl, maar sinds kort is er nu ook een cirkelzaag, wat een stuk sneller gaat. We gaan de kilns vullen met hout. Op de bodem grote stukken hout, dan een laag klein sprokkelhout. Dat wordt aangestoken, dit een half uurtje laten branden. Dan wordt de kiln gevuld met kleiner stukken hout en is het de bedoeling dat het hout carboniseert zonder dat het verbrand dus.
Dan de deksel er op en die een klein beetje open blijft en aan de onderkant gaten graven voor de luchtcirculatie. Theorie is dat het vuur blijft smeulen, de gassen kunnen ontsnappen, het hout carboniseert en er een goede kwaliteit houtskool overblijft. De volgende dag gaan we terug om de deksel luchtdicht af te sluiten met zand en de sleuven aan de onderkant ook. Nog een dag later gieten we koud water over de kilns om ze af te laten koelen En de volgende dag gaan we ze open maken. Een hele berg houtskool!
Ik hoop mijn volgende blog vanuit Nederland te kunnen schrijven.